W Pigułce
W Pigułce
cechy blaszki liściowej
- długie, równowąskie, lancetowate; u nasady zwężone w krótki, pochwiasty i długo owłosiony ogonek; blaszka przeważnie całobrzega
- liście zebrane w przyziemną rozetę
- unerwienie- równoległe (3 – 5 nerwowe)
- pora kwitnienia V – IX
- barwa kwiatów – białawe, bladoróżowe, jasnobrązowe
- kwiaty drobne, niepozorne, zebrane w gęsty, kulisty lub walcowaty, brunatny kłos
- wyrastają dopiero w drugim roku z rozety liściowej w postaci jednej lub kilku bezlistnych pędów kwiatowych
Ciekawostki
- Babka jako roślina żywicielska dla motyli
Liście babki lancetowatej (Plantago lanceolata) stanowią istotne źródło pokarmu dla gąsienic niektórych gatunków motyli, zwłaszcza z rodzin modraszkowatych (Lycaenidae) i rusałkowatych (Nymphalidae). Przykładem jest modraszek ikar (Polyommatus icarus), którego larwy żerują na jej liściach. Obecność babki w środowisku może więc korzystnie wpływać na lokalną bioróżnorodność. - Efektywność reprodukcyjna i przystosowanie siedliskowe
Babka lancetowata jest rośliną wyjątkowo skuteczną w kolonizacji. Pojedynczy egzemplarz może wyprodukować do 1000 nasion w ciągu jednego sezonu wegetacyjnego. Co więcej, nasiona te zachowują zdolność kiełkowania przez około 5 lat, co umożliwia jej przetrwanie w zmiennych warunkach środowiskowych i szybkie zajmowanie nowych nisz ekologicznych. - Zastosowanie kulinarne kwiatostanów
Młode, jeszcze nierozwinięte kwiatostany babki lancetowatej można poddać obróbce termicznej, np. smażeniu. Ich smak zbliżony jest do smażonych pieczarek, co czyni je interesującym dodatkiem w kuchni roślinnej – zwłaszcza w kontekście kuchni dzikiej (tzw. wild foraging). - Reakcja na wilgotność – roślina jako wskaźnik pogodowy
W tradycyjnej wiedzy ludowej obserwowano, że zamykające się kwiatostany babki mogą zapowiadać zbliżający się deszcz. To zjawisko ma swoje uzasadnienie biologiczne – roślina faktycznie reaguje na zmiany wilgotności powietrza, co może wpływać na pozycję i zamknięcie jej kwiatostanów.
SUROWIEC ZIELARSKI
BABKA LANCETOWATA – Plantago lanceolata
- liść babki lancetowatej – Plantaginis lanceolata folium
Gatunki, z których można pozyskiwać surowiec:
- babka zwyczajna – Plantago major
CZAS ZBIORU
- liście zbiera się przed lub w czasie kwitnienia V – VIII
- wg FP X – liście babki lancetowatej najlepiej pozyskiwać przed okresem pełnego rozkwitu kwiatostanów
SUSZENIE
- zebrane liście należy rozłożyć cienką warstwą w przewiewnym, suchym i zacienionym miejscu
- w suszarkach w temperaturze do 40˚C
warto wiedzieć
- liście, które podczas suszenia pociemniały i mają fioletowo – brunatne przebarwienia w dużym stopniu utraciły swoje cenne właściwości
PODSTAWOWE ZWIĄZKI CZYNNE
- glikozydy irydoidowe – katalpol, aukubina
- garbniki
- liście babki lancetowatej mają więcej garbników niż babka zwyczajna
- śluzy
- flawonoidy – apigenina, luteolina
- kwasy organiczne
- pektyny
- związki mineralne – dużą część składników mineralnych stanowią sole cynku i potasu oraz kwas krzemowy
- w młodych liściach, zbieranych IV – V przeważa katalpol, w starszych zbieranych na przełomie VI – VII głównym składnikiem jest aukubina
DZIAŁANIE
- przeciwzapalne – głównie na błony śluzowe jamy ustnej, gardła i układu pokarmowego
- przeciwwrzodowe i gojące
- powlekające błony śluzowe przewodu pokarmowego i górnych dróg oddechowych (następuje zmniejszenie przekrwienia błon śluzowych)
- bakteriobójcze i bakteriostatyczne (najsilniejsze działanie wykazuje świeży surowiec, zwłaszcza sok)
- przeciwwirusowe
- wykrztuśne
- rozkurczowe na mięśnie gładkie dróg oddechowych
- ściągające – w odwarach działa silniej niż w naparach
- anstyseptyczne
- przeciwzapalne
ZASTOSOWANIE
Szwajcarski ksiądz Kunzle o babce napisał:
„Zastosowanie lecznicze mają wszystkie gatunki babki i wszystkie części rośliny: korzenie, ziele, kwiaty i nasiona. Babka, jak żadna inna roślina, oczyszcza krew, płuca oraz żołądek i dlatego zalecana jest dla osób, które cierpią na niedokrwistość, mają kłopoty z płucami i nerkami, są blade, mają wysypki i wypryski, liszaje, pokasłują, mają chrypkę i są chude mimo, że nie brakuje im jedzenia. Pomaga słabowitym dzieciom, które mimo dobrego odżywiania wolniej się rozwijają”.
wewnętrzne:
- układ oddechowy
- nieżyt dróg oddechowych
- zaflegmienie, kaszel, krztusiec, dychawica oskrzelowa, gruźlica płuc – działanie raczej wspomagające
- zapalenia oskrzeli i dychawicy oskrzelowej
- sok ze świeżych liści babki stabilizowany etanolem jest stosowany w schorzeniach górnych dróg oddechowych oraz astmie
- układ pokarmowy
- nieżyt układu pokarmowego (przewlekły i ostry) – przede wszystkim w odwarach
- niedokwaśność żołądka – w odwarach
- stany zapalne błony śluzowej żołądka i jelit
babka stosowana w odwarach i/lub naparach bardzo dobrze regeneruje nabłonek - wrzody żołądka i dwunastnicy – jako środek wspomagający gojenie – w odwarach i lub naparach
- biegunka o słabym nasileniu – w odwarach
zewnętrzne:
w fitoterapii zewnętrznej wykorzystuje się:
– świeży sok
– okłady z rozgniecionych liści
– odwary, napary, nalewki do przemywań, płukanek i kąpieli
- zapalenie spojówek i powiek – przemywanie oczu letnim naparem lub odwarem z liści babki zmniejsza stan zapalny, redukuje obrzęk i łagodzi podrażnienie błony śluzowej oka
- zmiany skórne:
- dermatozy, wypryski, wrzody – przemywanie świeżym sokiem lub okłady z liści
- zmiany o charakterze zapalnym: trądzik, liszaje, wysypki, zakażenia bakteryjne – szczególnie skuteczne okłady z liści lub przemywania odwarem
- zranienia, oparzenia, owrzodzenia – świeży sok przyspiesza ziarninowanie i wspomaga gojenie
- ukąszenia i użądlenia – najlepiej przemywać nalewką (tincturą) z babki lub świeżym sokiem
- stany zapalne jamy ustnej:
- zapalenie gardła i dziąseł – płukanie naparem lub odwarem zmniejsza stan zapalny i łagodzi ból
- zapalenie dziąseł i próchnica – regularne płukanie poprawia stan mikrobioty jamy ustnej i pozytywnie wpływa na kondycję zębów.
- okolice intymne:
- białe upławy – irygacje naparem z babki
- stany zapalne skóry i sromu – przemywania odwarem oraz nasiadówki
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
Sytuacje, które zawsze wymagają ostrożności
- nadwrażliwość lub alergia na składniki babki
- dzieci do 12 roku życia – brak badań, stąd zalecana ostrożność
- kobiety w ciąży i karmiące – brak badań
warto wiedzieć
- w badaniach nie stwierdzono skutków niepożądanych ani żadnych efektów ubocznych jej stosowania
- nie odnotowano także działań niepożądanych po zastosowaniu liści babki
PRZYKŁADOWE SPOSOBY PRZYRZĄDZANIA
Z czym warto łączyć babkę – przykład
- przy zmęczonych oczach – z zielem świetlika, koszyczkiem rumianku, kwiatem malwy
- w schorzenia układu oddechowego – z zielem miodunki, koszyczkiem rumianku, korzeniem omanu, zielem szanty, korzeniem prawoślazu
1. Sok z babki
Sposób przygotowania:
- Świeże, umyte liście (bez ogonków) przepuścić przez wyciskarkę wolnoobrotową.
- Na każde 100 ml uzyskanego soku dodać 200 ml cukru lub płynnego miodu i dokładnie wymieszać.
- Tak przygotowany sok nie wymaga pasteryzacji – należy jednak przechowywać go w ciemnym, chłodnym miejscu (np. lodówce).
Warianty:
-
Wersja bezcukrowa: Sok można zamrozić w woreczkach na lód i przyjmować po rozmrożeniu, rozcieńczony z wodą – szczególnie polecane dla osób eliminujących cukier.
Dodatkowo rozcieńczony sok może służyć do przemywania skóry w przypadku:
– ran, trądziku, ukąszeń, pokrzywki. -
Wersja alkoholowa (stabilizowana):
Na każde 100 ml soku dodać:
– 100 ml cukru lub miodu
– 20–30 ml alkoholu 40%
Tak przygotowany roztwór zachowuje trwałość i może być stosowany wewnętrznie oraz zewnętrznie.
2. Napar ze świeżych liści – przy problemach trawiennych
Składniki:
- 1 duża garść liści zebranych w czasie kwitnienia
- 1,5 szklanki wody
Sposób przygotowania:
Zioła zalać wodą, zaparzać pod przykryciem przez 10–15 minut.
Dawkowanie i zastosowanie:
Pić ½ szklanki 3 razy dziennie przy:
- przewlekłych nieżytach błon śluzowych żołądka
- wzdęciach i problemach trawiennych
3. Odwar wg A. Ożarowskiego
Składniki:
- 1 łyżka suszonych, rozdrobnionych liści
- 1,5 szklanki gorącej wody
Sposób przygotowania:
Zalać liście wodą, doprowadzić do wrzenia, a następnie odstawić do zaparzenia. Po kilku minutach przecedzić.
Dawkowanie i zastosowanie:
- Pić ½ szklanki 2–3 razy dziennie jako środek przeciwzapalny i bakteriobójczy
- Odwar może być stosowany również do:
– okładów i przemywań skóry
– płukanek jamy ustnej i gardła
– przemywania oczu – po rozcieńczeniu w proporcji 1:1 z przegotowaną wodą
4. Mieszanka na zapalenie oskrzeli wg M. Treben
„Szklankę zimnej wody z plasterkiem cytryny (bez skórki, jeśli cytryna była pryskana) i łyżeczkę do kawy kandyzowanego cukru ogrzewa się do wrzenia. Gdy zakipi cztery do pięciu razy, zdejmuje się naczynie z kuchenki i dopiero wtedy dodaje łyżeczkę mieszanki babki z macierzanką i pozostawia na pół godziny do naciągnięcia.
W ciężkich przypadkach należy pić herbatkę 4 – 5 x dziennie.
Za każdym razem przygotowuje się świeżą porcję i pije łykami tak gorącą jak tylko możliwe.”