W Pigułce

  • roślina wieloletnia, użytkowa, lecznicza, ozdobna
  • wzrost: do 15 – 60 cm

  • system korzeniowy:
    • płytki, rozległy, silnie rozgałęziony
  • budowa:
    • korzenie sięgają zwykle do 20 – 40 cm głębokości, rzadko głębiej
    • szczególnie rozwinięta jest sieć drobnych korzeni korowych, przystosowanych do życia w glebach kwaśnych i torfowych, o niskiej zawartości składników pokarmowych
  • kłącza:
    • cienkie, drewniejące, płożące się podziemne rozłogi (kłącza rozłogowe)
    • zamiast typowych, mięsistych kłączy jak u roślin zielnych, borówka czernica wytwarza długie, rozgałęzione, cienkie kłącza rozłogowe o charakterze zdrewniałym. Są one poziome lub ukośne, położone tuż pod powierzchnią ziemi (zwykle do 5 cm głębokości)

 

  • łodyga:
    • wzniesiona do pokładającej się, cienka, sztywna, naga, krucha, w górnej części zielona, a u podstawy zdrewniała
    • ma charakter niskiej krzewinki – jest wzniesiona lub łukowato wznosząca się, czasem lekko pokładająca
    • osiągająca zwykle 10 – 40 cm wysokości. Wyrasta z płożącego się, rozgałęzionego kłącza
  • pędy:
    • kątowe, ostro kanciaste, o przekroju czterokątnym, czasem spiralnie skręcone u podstawy

cechy blaszki liściowej:

  • pojedyncza, szerokoeliptyczna lub jajowata, całobrzega lub drobno piłkowana
    krawędź – całobrzega lub drobno ząbkowana, bez klapowania
  • brzeg liścia delikatnie, regularnie karbowano-piłkowany, czasem niemal cały
  • nasada liścia klinowata lub lekko zaokrąglona, bez wcięcia. Wierzchołek ostro zakończony lub lekko zaokrąglony
  • powierzchnia blaszki gładka, cienka, błyszcząca, nieco sztywna
  • wierzchnia strona liścia – jasno – do ciemnozielonej barwy, lekko błyszcząca, bez owłosienia
  • spodnia strona – jaśniejsza, naga lub bardzo delikatnie owłosiona wzdłuż głównego nerwu
  • liście są krótkoogonkowe – ogonek liściowy jest krótki, ale wyraźny, długości około 2 – 5 mm
  • ułożenie liści na łodydze – skrętoległe – liście ułożone są pojedynczo, jeden po drugim na przemian na łodydze (nie parami)

  • pora kwitnienia: kwiecień – czerwiec (IV – VI)
    kwitnienie borówki czernicy rozpoczyna się wczesną wiosną, zwykle już w drugiej połowie kwietnia, zależnie od lokalnych warunków klimatycznych i wysokości nad poziomem morza
  • barwa kwiatów: zmienna, zależna od etapu rozwoju i ekspozycji słonecznej
    • różowozielona, różowoczerwona, jasnoróżowa z zielonkawym odcieniem
  • typ kwiatostanu:
    • kwiaty pojedyncze, wyrastające pojedynczo z kątów liści na tegorocznych pędach (kwiaty kątowe, nie w szczytowych kwiatostanach)
  • wielkość i kształt kwiatów:
    • kwiaty drobne, długości ok. 4 – 6 mm, dzwonkowate

  • jagoda

 

  • lasy iglaste i mieszane o kwaśnym podłożu (bory sosnowe, świerkowe, borówki świerkowe, subalpejskie świerczyny górskie)
  • świeże i wilgotnawe lasy liściaste na podłożu kwaśnym (kwaśne buczyny, dąbrowy, grądy na ubogich siedliskach)
  • polany, skraje lasów, wrzosowiska, murawy borowe, zarośla górskie;
    często pojawia się na obrzeżach lasów, polanach śródleśnych, a także na wrzosowiskach i porębach, gdzie światło częściowo dociera do runa leśnego
  • lubi gleby:
    • kwaśne, humusowe, bielicowe lub torfiasto – próchniczne, często przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne, ubogie w azot i składniki mineralne o odczynie kwaśnym (pH 3,5–5,5)
  • preferuje stanowisko lekko półcieniste lecz oświetlone – najlepiej rośnie przy rozproszonym świetle (np. w lukach koron drzew), ale znosi lekkie ocienienie

W Pigułce

  • roślina wieloletnia, użytkowa, lecznicza, ozdobna
  • wzrost: do 15 – 60 cm

  • system korzeniowy:
    • płytki, rozległy, silnie rozgałęziony
  • budowa:
    • korzenie sięgają zwykle do 20 – 40 cm głębokości, rzadko głębiej
    • szczególnie rozwinięta jest sieć drobnych korzeni korowych, przystosowanych do życia w glebach kwaśnych i torfowych, o niskiej zawartości składników pokarmowych
  • kłącza:
    • cienkie, drewniejące, płożące się podziemne rozłogi (kłącza rozłogowe)
    • zamiast typowych, mięsistych kłączy jak u roślin zielnych, borówka czernica wytwarza długie, rozgałęzione, cienkie kłącza rozłogowe o charakterze zdrewniałym. Są one poziome lub ukośne, położone tuż pod powierzchnią ziemi (zwykle do 5 cm głębokości)

 

  • łodyga:
    • wzniesiona do pokładającej się, cienka, sztywna, naga, krucha, w górnej części zielona, a u podstawy zdrewniała
    • ma charakter niskiej krzewinki – jest wzniesiona lub łukowato wznosząca się, czasem lekko pokładająca
    • osiągająca zwykle 10 – 40 cm wysokości. Wyrasta z płożącego się, rozgałęzionego kłącza
  • pędy:
    • kątowe, ostro kanciaste, o przekroju czterokątnym, czasem spiralnie skręcone u podstawy

cechy blaszki liściowej:

  • pojedyncza, szerokoeliptyczna lub jajowata, całobrzega lub drobno piłkowana
    krawędź – całobrzega lub drobno ząbkowana, bez klapowania
  • brzeg liścia delikatnie, regularnie karbowano-piłkowany, czasem niemal cały
  • nasada liścia klinowata lub lekko zaokrąglona, bez wcięcia. Wierzchołek ostro zakończony lub lekko zaokrąglony
  • powierzchnia blaszki gładka, cienka, błyszcząca, nieco sztywna
  • wierzchnia strona liścia – jasno – do ciemnozielonej barwy, lekko błyszcząca, bez owłosienia
  • spodnia strona – jaśniejsza, naga lub bardzo delikatnie owłosiona wzdłuż głównego nerwu
  • liście są krótkoogonkowe – ogonek liściowy jest krótki, ale wyraźny, długości około 2 – 5 mm
  • ułożenie liści na łodydze – skrętoległe – liście ułożone są pojedynczo, jeden po drugim na przemian na łodydze (nie parami)

  • pora kwitnienia: kwiecień – czerwiec (IV – VI)
    kwitnienie borówki czernicy rozpoczyna się wczesną wiosną, zwykle już w drugiej połowie kwietnia, zależnie od lokalnych warunków klimatycznych i wysokości nad poziomem morza
  • barwa kwiatów: zmienna, zależna od etapu rozwoju i ekspozycji słonecznej
    • różowozielona, różowoczerwona, jasnoróżowa z zielonkawym odcieniem
  • typ kwiatostanu:
    • kwiaty pojedyncze, wyrastające pojedynczo z kątów liści na tegorocznych pędach (kwiaty kątowe, nie w szczytowych kwiatostanach)
  • wielkość i kształt kwiatów:
    • kwiaty drobne, długości ok. 4 – 6 mm, dzwonkowate

  • jagoda

 

  • lasy iglaste i mieszane o kwaśnym podłożu (bory sosnowe, świerkowe, borówki świerkowe, subalpejskie świerczyny górskie)
  • świeże i wilgotnawe lasy liściaste na podłożu kwaśnym (kwaśne buczyny, dąbrowy, grądy na ubogich siedliskach)
  • polany, skraje lasów, wrzosowiska, murawy borowe, zarośla górskie;
    często pojawia się na obrzeżach lasów, polanach śródleśnych, a także na wrzosowiskach i porębach, gdzie światło częściowo dociera do runa leśnego
  • lubi gleby:
    • kwaśne, humusowe, bielicowe lub torfiasto – próchniczne, często przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne, ubogie w azot i składniki mineralne o odczynie kwaśnym (pH 3,5–5,5)
  • preferuje stanowisko lekko półcieniste lecz oświetlone – najlepiej rośnie przy rozproszonym świetle (np. w lukach koron drzew), ale znosi lekkie ocienienie

Ciekawostki

  • Owoc, który nie jest orzeszkiem ani pestkowcem
    Borówka czernica nie wytwarza typowego orzeszka ani pestkowca – jej owocem jest mięsista jagoda, która powstaje z dolnej zalążni. Jagoda ta wybarwia się na ciemnofioletowo lub granatowo dzięki obecności antocyjanów, które odpowiadają zarówno za intensywny kolor, jak i za właściwości antyoksydacyjne.
  • Herbatka borówkowa z czasów niedostatku
    W czasie wojen i kryzysów liście borówki czernicy służyły jako namiastka herbaty – popularna tzw. „herbatka borówkowa”. Parzono ją nie tylko z braku innych surowców, ale także z przekonania o jej właściwościach ściągających i regulujących trawienie.
  • Naturalny barwnik do wełny i tkanin
    Suszone jagody borówki wykorzystywano jako barwnik roślinny – szczególnie w gospodarstwach pasterskich i górskich. W zależności od rodzaju kąpieli barwiarskiej, uzyskiwano odcienie granatu, fioletu, a nawet czerni.
  • Amulet dla oczu i ochrona przed urokami
    Na Podhalu panowało przekonanie, że codzienne spożywanie borówki czernicy przez dzieci i osoby starsze chroni wzrok i odpędza uroki. Jagody traktowano jako roślinę o mocy apotropaicznej, czyli odwracającej zły los.
  • Dym borówkowy jako oczyszczenie po śmierci
    Liście borówki suszono i spalano w izbach, gdzie nastąpił zgon – rytuał ten miał na celu oczyszczenie przestrzeni z choroby i złej energii. Wierzono, że borówka jako roślina leśna przynosi spokój i odcina więzi ze światem zmarłych.
  • Czernina jagodowa – zapomniany smak kuchni ludowej
    W niektórych regionach z jagód borówki gotowano polewkę z dodatkiem mąki żytniej, zwaną „czerniną jagodową”. Było to danie sycące, pożywne i lecznicze – szczególnie zalecane w czasie rekonwalescencji lub dla dzieci.
  • Zielna święconka z borówką w sierpniu
    Gałązki borówki czernicy były tradycyjnie wkładane do bukietów święconych w uroczystość Matki Boskiej Zielnej (15 sierpnia). Uważano je za ziele oczyszczające i ochronne, wzmacniające skuteczność pozostałych ziół w bukiecie.
  • Borówka w starym zielniku – lek na „złe soki” i starość
    W XVI i XVII wieku borówkę opisywano jako lek na nieświeży oddech, „zaflegmienie” żołądka i zepsute soki w ciele. Szymon Syreński w swoim „Zielniku” (1613) wspomina także o naparach z owoców jako środku wspomagającym starców i ludzi „pomieszanych na umyśle”.
  • Skąd „czernica”? Nazwa barwna i znacząca
    Słowo „czernica” pochodzi od intensywnego, niemal czarnego barwienia, jakie zostawiają jagody na palcach, języku i ubraniu. W tradycji kojarzono ten kolor z siłą, głębią lasu i tajemnicą – a nawet z ochroną przed złym okiem.

SUROWIEC ZIELARSKI

BORÓWKA CZERNICA – Vaccinium myrtillus

  • liść borówki – Myrtylli folium
  • owoc borówki – Myrtylli fructus

CZAS ZBIORU

  • liście
    pozyskuje się przed lub na początku kwitnienia: maj – czerwiec (V – VI)

  •  owoc
    optymalny okres zbioru: lipiec – sierpień (VII – VIII)

    • zbiera się tylko w pełni dojrzałe, granatowo – fioletowe owoce – niedojrzałe są mniej wartościowe, a przejrzałe szybciej pleśnieją

SUSZENIE

  • liść
    • liście należy rozłożyć cienką warstwą w suchym, przewiewnym i zacienionym miejscu
    • w suszarkach w temperaturze max. 40˚C
    • prawidłowo wysuszony surowiec powinien być zielony, łamliwy, bez zbrązowień, o lekko cierpkim smak

  • owoc
    powinien być przeprowadzony dwuetapowo:

    • etap I (początkowy):
      • temperatura: 55 – 60°C przez 1 – 2 godziny
    • etap II (dosuszanie):
      • temperatura: 35 – 40°C przez kolejnych kilka godzin

PODSTAWOWE ZWIĄZKI CZYNNE

liść:

  • garbniki
  • flawonoidy – pochodne kwercetyny
  • fenolokwasy
  • glikozydy fenolowe
    • śladowe ilości arbutyny (nieporównywalnie mniej niż np. w mącznicy)
  • iridoidy i triterpeny (śladowe ilości)
  • mikroelementy – szczególnie chrom (działanie hipoglikemiczne), mangan, cynk

owoc:

  • antocyjanidyny
  • flawonoidy
  • garbniki
  • kwasy fenolowe
  • pektyny i błonnik rozpuszczalny
  • cukry
  • witaminy (A, E, C)
  • związki mineralne

DZIAŁANIE

  • ściągające (liść, owoc)
  • zapierające / przeciwbiegunkowe (liść, owoc)
  • przeciwbakteryjne (liść, owoc)
  • przeciwzapalne w obrębie jelit (owoc)
  • uszczelniające ściany naczyń włosowatych (owoc)
  • zmniejsza drobne krwawienia (owoc)
  • poprawia ostrość widzenia (owoc)
  • zmniejsza przepuszczalność błon śluzowych jelit (owoc)
  • poprawia ukrwienie w obrębie tęczówki oka i przyspiesza regenerację radopsyny (owoc)
  • przeciwzapalne na błony śluzowe przewodu pokarmowego (liść)
  • nieznacznie diuretyczne i saluretyczne (liść)
  • hipoglikemiczne  (liść)

ZASTOSOWANIE

wewnętrzne:

  • okulistyka:
    • owoc
      • starcze pogorszenie wzroku
      • w profilaktyce zmian naczyniowych siatkówki (np. w cukrzycy, nadciśnieniu)
        • nadciśnienie śródgałkowe
        • retinopatie m.in.: cukrzycowa – jako wsparcie
      • zaburzenia widzenia o zmierzchu – pogorszona adaptacja wzroku w ciemności
      • pomocniczo w profilaktyce zaćmy (katarakty) – działanie antyoksydacyjne i ochronne na soczewkę
      • w przypadku stanów zapalnych spojówek i brzegów powiek – do stosowania zewnętrznego (okłady z odwaru owocu)
  • układ krążenia i naczyniowy;
    • owoc
      • kruchość naczyń włosowatych
      • pomocniczo wżylaki, hemoroidy, mikrowylewy, obrzęki – pomocniczo
      • stany zapalne naczyń i profilaktyka naczyniowa
  • układ pokarmowy:
    • liść:
      • stany zapalne żołądka i jelit,
      • nieżyt
      • wzdęcia
      • nadmierna fermentacja w jelitach
      • biegunki
    • owoc suszony:
      • biegunki infekcyjne
      • zatrucia pokarmowe, zwłaszcza u dzieci i starszych
    • owoc świeży:
      • zaparcia
      • stany zapalne jelit (działanie osłonowe)
  • układ metaboliczny:
    • liść
      • cukrzyca typu 2 (nieinsulinozależnej) – pomocniczo
      • insulinooporności
      • w stanach nietolerancji glukozy
      • w nadwadze i zespole metabolicznym
  • układ nerwowy
    • owoc:
      • zaburzenia koncentracji i pamięci
      • pogorszenie funkcji poznawczych
      • neurodegeneracja zwłaszcza u osób starszych – zastosowanie przede wszystkim profilaktyczne
  • układ odpornościowy:
    • owoc
      • osłabienie
      • rekonwalescencja
      • profilaktyka chorób cywilizacyjnych

zewnętrzne:
zastosowanie ma odwar z liści w płukankach i przemywaniach

  • stany zapalne jamy ustnej (afty, zapalenie dziąseł) i gardła
  • egzema z sączącymi zmianami – do przemywania skóry
  • oparzenia, owrzodzenia

 

ŚRODKI OSTROŻNOŚCI

Sytuacje, które zawsze wymagają ostrożności

  • nadwrażliwość lub alergia na składniki borówki
  • kobiety w ciąży i karmiące
    • brak danych bezpieczeństwa i brak odpowiednich badań toksykologicznych
  • ostrożność należy zachować przyjmując liść borówki czernicy w cukrzycy przy równoczesnym stosowaniu leków hipoglikemicznych (ryzyko hipoglikemii),
    • może nasilić efekt leków przeciwcukrzycowych – ryzyko hipoglikemii
  • dzieci poniżej 12 roku życia (liść)
    • brak wystarczających danych klinicznych
  • osoby ze skłonnością do zaparć powinny uważać na przyjmowanie suszonych owoców
  • wyciągi standaryzowane z owoców borówki mogą wchodzić w interakcje z lekami naczyniowymi i przeciwzakrzepowymi

PRZYKŁADOWE SPOSOBY PRZYRZĄDZANIA

1. NAPAR Z LIŚCI BORÓWKI CZERNICY

Składniki:

  • 1 – 2 łyżeczki (ok. 1,5 – 2 g)suszonego liścia borówki czernicy
  • 200 ml (1 szklanka)wrzątku

Przepis:
Zalać liście wrzątkiem, przykryć i parzyć przez 10 – 15 minut. Następnie przecedzić. Spożywać na świeżo, bez gotowania.

Działanie i dawkowanie:

  • Działanie:ściągające, lekko hipoglikemiczne, przeciwzapalne, moczopędne
  • Dawkowanie:1 szklanka 2 – 3 razy dziennie, najlepiej przed posiłkiem

Zastosowanie:

  • pomocniczo wniezapalnych biegunkach, w łagodnym podwyższeniu glukozy, do płukania jamy ustnej i gardła
  • wewnętrznie i zewnętrznie jako środek o łagodnym działaniu ściągającym

2. ODWAR Z LIŚCI BORÓWKI CZERNICY

Składniki:

  • 1 łyżka (ok. 3 g) suszonego liścia borówki
  • 200 ml zimnej wody

Przepis:
Zalać liście zimną wodą, doprowadzić do wrzenia i gotować powoli przez 10 minut. Zdjąć z ognia, odstawić pod przykryciem na kolejne 10 minut, przecedzić.

Działanie i dawkowanie:

  • Działanie: silniej ściągające i przeciwbakteryjne niż napar, garbniki lepiej ekstrahowane w wyższej temperaturze
  • Dawkowanie:½ – 1 szklanka 2 razy dziennie, ewentualnie używać do płukanek i przemywań

Zastosowanie:

  • w stanach zapalnych jamy ustnej, gardła, jako płukanka do ran i w nieżytach żołądkowo-jelitowych

3. ODWAR Z OWOCÓW BORÓWKI CZERNICY

Składniki:

  • 1 łyżka (ok. 10 – 15 g)suszonego owocu borówki
  • 250 ml wody

Przepis:
Zalać owoce wodą, zagotować i gotować na małym ogniu przez 10 minut. Odstawić pod przykryciem na 15 minut, przecedzić.

Działanie i dawkowanie:

  • Działanie: ściągające, przeciwbiegunkowe, przeciwbakteryjne, osłaniające
  • Dawkowanie: ½ – 1 szklanka 2 – 3 razy dziennie

Zastosowanie:

  • tradycyjnie przy biegunkach, zatruciach pokarmowych, stanach zapalnych jelit (zwłaszcza u dzieci i osób starszych)

4. SYROP Z OWOCÓW BORÓWKI CZERNICY

Składniki:

  • 500 g świeżych owoców borówki
  • 500 g cukru
  • 100 – 150 ml wody
  • (opcjonalnie) kilka kropel soku z cytryny dla utrwalenia

Przepis:
Owoce zasypać cukrem i odstawić na 24 h. Następnie dodać wodę, lekko podgrzać (nie gotować!) i przecedzić przez gazę. Przelać do butelek, można krótko pasteryzować.

Działanie i dawkowanie:

  • Działanie: osłaniające, przeciwzapalne, wzmacniające naczynia, poprawiające mikrokrążenie siatkówki
  • Dawkowanie: 1 – 2 łyżeczki 2 – 3 razy dziennie, dzieciom połowę dawki

Zastosowanie:

  • ogólne wzmocnienie, profilaktyka oczu, u dzieci w stanach osłabienia i infekcji

5. NALEWKA Z OWOCÓW BORÓWKI CZERNICY

Składniki:

  • 100 gświeżych lub suszonych owoców
  • 300 – 500 ml 40 – 50% alkoholu (np. wódka)
  • (opcjonalnie) łyżka miodu lub cukru dla smaku

Przepis:
Zmiażdżyć owoce, zalać alkoholem w słoju, odstawić w ciemne miejsce na 10 – 14 dni, codziennie wstrząsać. Po tym czasie przefiltrować przez gazę, przelać do ciemnej butelki.

Działanie i dawkowanie:

  • Działanie: poprawia mikrokrążenie, działa antyoksydacyjnie, wzmacnia naczynia krwionośne, wspomaga widzenie
  • Dawkowanie: 10 – 20 kropli 1 – 2 razy dziennie, rozcieńczone w wodzie

Zastosowanie:

  • w domowych kuracjach wzmacniających jako środek ogólnotonizujący i wspomagający układ naczyniowy oraz wzrok

 

BIBLIOGRAFIA

BIBLIOGRAFIA  – botanika

0%
OFERTA SPECJALNA

„Botanika dla Zielarza w pigułce"
to same najważniejsze rzeczy, które powinieneś wiedzieć

Możesz zamówić wersję elektroniczną, która będzie pomocna przy oznaczaniu roślin