W Pigułce
- system korzeniowy:
- płytki, rozległy, silnie rozgałęziony
- budowa:
- korzenie sięgają zwykle do 20 – 40 cm głębokości, rzadko głębiej
- szczególnie rozwinięta jest sieć drobnych korzeni korowych, przystosowanych do życia w glebach kwaśnych i torfowych, o niskiej zawartości składników pokarmowych
- kłącza:
- cienkie, drewniejące, płożące się podziemne rozłogi (kłącza rozłogowe)
- zamiast typowych, mięsistych kłączy jak u roślin zielnych, borówka czernica wytwarza długie, rozgałęzione, cienkie kłącza rozłogowe o charakterze zdrewniałym. Są one poziome lub ukośne, położone tuż pod powierzchnią ziemi (zwykle do 5 cm głębokości)
- łodyga:
- wzniesiona do pokładającej się, cienka, sztywna, naga, krucha, w górnej części zielona, a u podstawy zdrewniała
- ma charakter niskiej krzewinki – jest wzniesiona lub łukowato wznosząca się, czasem lekko pokładająca
- osiągająca zwykle 10 – 40 cm wysokości. Wyrasta z płożącego się, rozgałęzionego kłącza
- pędy:
- kątowe, ostro kanciaste, o przekroju czterokątnym, czasem spiralnie skręcone u podstawy
cechy blaszki liściowej:
- pojedyncza, szerokoeliptyczna lub jajowata, całobrzega lub drobno piłkowana
krawędź – całobrzega lub drobno ząbkowana, bez klapowania - brzeg liścia delikatnie, regularnie karbowano-piłkowany, czasem niemal cały
- nasada liścia klinowata lub lekko zaokrąglona, bez wcięcia. Wierzchołek ostro zakończony lub lekko zaokrąglony
- powierzchnia blaszki gładka, cienka, błyszcząca, nieco sztywna
- wierzchnia strona liścia – jasno – do ciemnozielonej barwy, lekko błyszcząca, bez owłosienia
- spodnia strona – jaśniejsza, naga lub bardzo delikatnie owłosiona wzdłuż głównego nerwu
- liście są krótkoogonkowe – ogonek liściowy jest krótki, ale wyraźny, długości około 2 – 5 mm
- ułożenie liści na łodydze – skrętoległe – liście ułożone są pojedynczo, jeden po drugim na przemian na łodydze (nie parami)
- pora kwitnienia: kwiecień – czerwiec (IV – VI)
kwitnienie borówki czernicy rozpoczyna się wczesną wiosną, zwykle już w drugiej połowie kwietnia, zależnie od lokalnych warunków klimatycznych i wysokości nad poziomem morza - barwa kwiatów: zmienna, zależna od etapu rozwoju i ekspozycji słonecznej
- różowozielona, różowoczerwona, jasnoróżowa z zielonkawym odcieniem
- typ kwiatostanu:
- kwiaty pojedyncze, wyrastające pojedynczo z kątów liści na tegorocznych pędach (kwiaty kątowe, nie w szczytowych kwiatostanach)
- wielkość i kształt kwiatów:
- kwiaty drobne, długości ok. 4 – 6 mm, dzwonkowate
W Pigułce
- system korzeniowy:
- płytki, rozległy, silnie rozgałęziony
- budowa:
- korzenie sięgają zwykle do 20 – 40 cm głębokości, rzadko głębiej
- szczególnie rozwinięta jest sieć drobnych korzeni korowych, przystosowanych do życia w glebach kwaśnych i torfowych, o niskiej zawartości składników pokarmowych
- kłącza:
- cienkie, drewniejące, płożące się podziemne rozłogi (kłącza rozłogowe)
- zamiast typowych, mięsistych kłączy jak u roślin zielnych, borówka czernica wytwarza długie, rozgałęzione, cienkie kłącza rozłogowe o charakterze zdrewniałym. Są one poziome lub ukośne, położone tuż pod powierzchnią ziemi (zwykle do 5 cm głębokości)
- łodyga:
- wzniesiona do pokładającej się, cienka, sztywna, naga, krucha, w górnej części zielona, a u podstawy zdrewniała
- ma charakter niskiej krzewinki – jest wzniesiona lub łukowato wznosząca się, czasem lekko pokładająca
- osiągająca zwykle 10 – 40 cm wysokości. Wyrasta z płożącego się, rozgałęzionego kłącza
- pędy:
- kątowe, ostro kanciaste, o przekroju czterokątnym, czasem spiralnie skręcone u podstawy
cechy blaszki liściowej:
- pojedyncza, szerokoeliptyczna lub jajowata, całobrzega lub drobno piłkowana
krawędź – całobrzega lub drobno ząbkowana, bez klapowania - brzeg liścia delikatnie, regularnie karbowano-piłkowany, czasem niemal cały
- nasada liścia klinowata lub lekko zaokrąglona, bez wcięcia. Wierzchołek ostro zakończony lub lekko zaokrąglony
- powierzchnia blaszki gładka, cienka, błyszcząca, nieco sztywna
- wierzchnia strona liścia – jasno – do ciemnozielonej barwy, lekko błyszcząca, bez owłosienia
- spodnia strona – jaśniejsza, naga lub bardzo delikatnie owłosiona wzdłuż głównego nerwu
- liście są krótkoogonkowe – ogonek liściowy jest krótki, ale wyraźny, długości około 2 – 5 mm
- ułożenie liści na łodydze – skrętoległe – liście ułożone są pojedynczo, jeden po drugim na przemian na łodydze (nie parami)
- pora kwitnienia: kwiecień – czerwiec (IV – VI)
kwitnienie borówki czernicy rozpoczyna się wczesną wiosną, zwykle już w drugiej połowie kwietnia, zależnie od lokalnych warunków klimatycznych i wysokości nad poziomem morza - barwa kwiatów: zmienna, zależna od etapu rozwoju i ekspozycji słonecznej
- różowozielona, różowoczerwona, jasnoróżowa z zielonkawym odcieniem
- typ kwiatostanu:
- kwiaty pojedyncze, wyrastające pojedynczo z kątów liści na tegorocznych pędach (kwiaty kątowe, nie w szczytowych kwiatostanach)
- wielkość i kształt kwiatów:
- kwiaty drobne, długości ok. 4 – 6 mm, dzwonkowate
Ciekawostki
- Owoc, który nie jest orzeszkiem ani pestkowcem
Borówka czernica nie wytwarza typowego orzeszka ani pestkowca – jej owocem jest mięsista jagoda, która powstaje z dolnej zalążni. Jagoda ta wybarwia się na ciemnofioletowo lub granatowo dzięki obecności antocyjanów, które odpowiadają zarówno za intensywny kolor, jak i za właściwości antyoksydacyjne. - Herbatka borówkowa z czasów niedostatku
W czasie wojen i kryzysów liście borówki czernicy służyły jako namiastka herbaty – popularna tzw. „herbatka borówkowa”. Parzono ją nie tylko z braku innych surowców, ale także z przekonania o jej właściwościach ściągających i regulujących trawienie. - Naturalny barwnik do wełny i tkanin
Suszone jagody borówki wykorzystywano jako barwnik roślinny – szczególnie w gospodarstwach pasterskich i górskich. W zależności od rodzaju kąpieli barwiarskiej, uzyskiwano odcienie granatu, fioletu, a nawet czerni. - Amulet dla oczu i ochrona przed urokami
Na Podhalu panowało przekonanie, że codzienne spożywanie borówki czernicy przez dzieci i osoby starsze chroni wzrok i odpędza uroki. Jagody traktowano jako roślinę o mocy apotropaicznej, czyli odwracającej zły los. - Dym borówkowy jako oczyszczenie po śmierci
Liście borówki suszono i spalano w izbach, gdzie nastąpił zgon – rytuał ten miał na celu oczyszczenie przestrzeni z choroby i złej energii. Wierzono, że borówka jako roślina leśna przynosi spokój i odcina więzi ze światem zmarłych. - Czernina jagodowa – zapomniany smak kuchni ludowej
W niektórych regionach z jagód borówki gotowano polewkę z dodatkiem mąki żytniej, zwaną „czerniną jagodową”. Było to danie sycące, pożywne i lecznicze – szczególnie zalecane w czasie rekonwalescencji lub dla dzieci. - Zielna święconka z borówką w sierpniu
Gałązki borówki czernicy były tradycyjnie wkładane do bukietów święconych w uroczystość Matki Boskiej Zielnej (15 sierpnia). Uważano je za ziele oczyszczające i ochronne, wzmacniające skuteczność pozostałych ziół w bukiecie. - Borówka w starym zielniku – lek na „złe soki” i starość
W XVI i XVII wieku borówkę opisywano jako lek na nieświeży oddech, „zaflegmienie” żołądka i zepsute soki w ciele. Szymon Syreński w swoim „Zielniku” (1613) wspomina także o naparach z owoców jako środku wspomagającym starców i ludzi „pomieszanych na umyśle”. - Skąd „czernica”? Nazwa barwna i znacząca
Słowo „czernica” pochodzi od intensywnego, niemal czarnego barwienia, jakie zostawiają jagody na palcach, języku i ubraniu. W tradycji kojarzono ten kolor z siłą, głębią lasu i tajemnicą – a nawet z ochroną przed złym okiem.
SUROWIEC ZIELARSKI
BORÓWKA CZERNICA – Vaccinium myrtillus
- liść borówki – Myrtylli folium
- owoc borówki – Myrtylli fructus
CZAS ZBIORU
- liście
pozyskuje się przed lub na początku kwitnienia: maj – czerwiec (V – VI)
- owoc
optymalny okres zbioru: lipiec – sierpień (VII – VIII)- zbiera się tylko w pełni dojrzałe, granatowo – fioletowe owoce – niedojrzałe są mniej wartościowe, a przejrzałe szybciej pleśnieją
SUSZENIE
- liść
- liście należy rozłożyć cienką warstwą w suchym, przewiewnym i zacienionym miejscu
- w suszarkach w temperaturze max. 40˚C
- prawidłowo wysuszony surowiec powinien być zielony, łamliwy, bez zbrązowień, o lekko cierpkim smak
- owoc
powinien być przeprowadzony dwuetapowo:- etap I (początkowy):
- temperatura: 55 – 60°C przez 1 – 2 godziny
- etap II (dosuszanie):
- temperatura: 35 – 40°C przez kolejnych kilka godzin
- etap I (początkowy):
PODSTAWOWE ZWIĄZKI CZYNNE
liść:
- garbniki
- flawonoidy – pochodne kwercetyny
- fenolokwasy
- glikozydy fenolowe
- śladowe ilości arbutyny (nieporównywalnie mniej niż np. w mącznicy)
- iridoidy i triterpeny (śladowe ilości)
- mikroelementy – szczególnie chrom (działanie hipoglikemiczne), mangan, cynk
owoc:
- antocyjanidyny
- flawonoidy
- garbniki
- kwasy fenolowe
- pektyny i błonnik rozpuszczalny
- cukry
- witaminy (A, E, C)
- związki mineralne
DZIAŁANIE
- ściągające (liść, owoc)
- zapierające / przeciwbiegunkowe (liść, owoc)
- przeciwbakteryjne (liść, owoc)
- przeciwzapalne w obrębie jelit (owoc)
- uszczelniające ściany naczyń włosowatych (owoc)
- zmniejsza drobne krwawienia (owoc)
- poprawia ostrość widzenia (owoc)
- zmniejsza przepuszczalność błon śluzowych jelit (owoc)
- poprawia ukrwienie w obrębie tęczówki oka i przyspiesza regenerację radopsyny (owoc)
- przeciwzapalne na błony śluzowe przewodu pokarmowego (liść)
- nieznacznie diuretyczne i saluretyczne (liść)
- hipoglikemiczne (liść)
ZASTOSOWANIE
wewnętrzne:
- okulistyka:
- owoc
- starcze pogorszenie wzroku
- w profilaktyce zmian naczyniowych siatkówki (np. w cukrzycy, nadciśnieniu)
- nadciśnienie śródgałkowe
- retinopatie m.in.: cukrzycowa – jako wsparcie
- zaburzenia widzenia o zmierzchu – pogorszona adaptacja wzroku w ciemności
- pomocniczo w profilaktyce zaćmy (katarakty) – działanie antyoksydacyjne i ochronne na soczewkę
- w przypadku stanów zapalnych spojówek i brzegów powiek – do stosowania zewnętrznego (okłady z odwaru owocu)
- owoc
- układ krążenia i naczyniowy;
- owoc
- kruchość naczyń włosowatych
- pomocniczo wżylaki, hemoroidy, mikrowylewy, obrzęki – pomocniczo
- stany zapalne naczyń i profilaktyka naczyniowa
- owoc
- układ pokarmowy:
- liść:
- stany zapalne żołądka i jelit,
- nieżyt
- wzdęcia
- nadmierna fermentacja w jelitach
- biegunki
- owoc suszony:
- biegunki infekcyjne
- zatrucia pokarmowe, zwłaszcza u dzieci i starszych
- owoc świeży:
- zaparcia
- stany zapalne jelit (działanie osłonowe)
- liść:
- układ metaboliczny:
- liść
- cukrzyca typu 2 (nieinsulinozależnej) – pomocniczo
- insulinooporności
- w stanach nietolerancji glukozy
- w nadwadze i zespole metabolicznym
- liść
- układ nerwowy
- owoc:
- zaburzenia koncentracji i pamięci
- pogorszenie funkcji poznawczych
- neurodegeneracja zwłaszcza u osób starszych – zastosowanie przede wszystkim profilaktyczne
- owoc:
- układ odpornościowy:
- owoc
- osłabienie
- rekonwalescencja
- profilaktyka chorób cywilizacyjnych
- owoc
zewnętrzne:
zastosowanie ma odwar z liści w płukankach i przemywaniach
- stany zapalne jamy ustnej (afty, zapalenie dziąseł) i gardła
- egzema z sączącymi zmianami – do przemywania skóry
- oparzenia, owrzodzenia
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
Sytuacje, które zawsze wymagają ostrożności
- nadwrażliwość lub alergia na składniki borówki
- kobiety w ciąży i karmiące
- brak danych bezpieczeństwa i brak odpowiednich badań toksykologicznych
- ostrożność należy zachować przyjmując liść borówki czernicy w cukrzycy przy równoczesnym stosowaniu leków hipoglikemicznych (ryzyko hipoglikemii),
- może nasilić efekt leków przeciwcukrzycowych – ryzyko hipoglikemii
- dzieci poniżej 12 roku życia (liść)
- brak wystarczających danych klinicznych
- osoby ze skłonnością do zaparć powinny uważać na przyjmowanie suszonych owoców
- wyciągi standaryzowane z owoców borówki mogą wchodzić w interakcje z lekami naczyniowymi i przeciwzakrzepowymi
PRZYKŁADOWE SPOSOBY PRZYRZĄDZANIA
1. NAPAR Z LIŚCI BORÓWKI CZERNICY
Składniki:
- 1 – 2 łyżeczki (ok. 1,5 – 2 g)suszonego liścia borówki czernicy
- 200 ml (1 szklanka)wrzątku
Przepis:
Zalać liście wrzątkiem, przykryć i parzyć przez 10 – 15 minut. Następnie przecedzić. Spożywać na świeżo, bez gotowania.
Działanie i dawkowanie:
- Działanie:ściągające, lekko hipoglikemiczne, przeciwzapalne, moczopędne
- Dawkowanie:1 szklanka 2 – 3 razy dziennie, najlepiej przed posiłkiem
Zastosowanie:
- pomocniczo wniezapalnych biegunkach, w łagodnym podwyższeniu glukozy, do płukania jamy ustnej i gardła
- wewnętrznie i zewnętrznie jako środek o łagodnym działaniu ściągającym
2. ODWAR Z LIŚCI BORÓWKI CZERNICY
Składniki:
- 1 łyżka (ok. 3 g) suszonego liścia borówki
- 200 ml zimnej wody
Przepis:
Zalać liście zimną wodą, doprowadzić do wrzenia i gotować powoli przez 10 minut. Zdjąć z ognia, odstawić pod przykryciem na kolejne 10 minut, przecedzić.
Działanie i dawkowanie:
- Działanie: silniej ściągające i przeciwbakteryjne niż napar, garbniki lepiej ekstrahowane w wyższej temperaturze
- Dawkowanie:½ – 1 szklanka 2 razy dziennie, ewentualnie używać do płukanek i przemywań
Zastosowanie:
- w stanach zapalnych jamy ustnej, gardła, jako płukanka do ran i w nieżytach żołądkowo-jelitowych
3. ODWAR Z OWOCÓW BORÓWKI CZERNICY
Składniki:
- 1 łyżka (ok. 10 – 15 g)suszonego owocu borówki
- 250 ml wody
Przepis:
Zalać owoce wodą, zagotować i gotować na małym ogniu przez 10 minut. Odstawić pod przykryciem na 15 minut, przecedzić.
Działanie i dawkowanie:
- Działanie: ściągające, przeciwbiegunkowe, przeciwbakteryjne, osłaniające
- Dawkowanie: ½ – 1 szklanka 2 – 3 razy dziennie
Zastosowanie:
- tradycyjnie przy biegunkach, zatruciach pokarmowych, stanach zapalnych jelit (zwłaszcza u dzieci i osób starszych)
4. SYROP Z OWOCÓW BORÓWKI CZERNICY
Składniki:
- 500 g świeżych owoców borówki
- 500 g cukru
- 100 – 150 ml wody
- (opcjonalnie) kilka kropel soku z cytryny dla utrwalenia
Przepis:
Owoce zasypać cukrem i odstawić na 24 h. Następnie dodać wodę, lekko podgrzać (nie gotować!) i przecedzić przez gazę. Przelać do butelek, można krótko pasteryzować.
Działanie i dawkowanie:
- Działanie: osłaniające, przeciwzapalne, wzmacniające naczynia, poprawiające mikrokrążenie siatkówki
- Dawkowanie: 1 – 2 łyżeczki 2 – 3 razy dziennie, dzieciom połowę dawki
Zastosowanie:
- ogólne wzmocnienie, profilaktyka oczu, u dzieci w stanach osłabienia i infekcji
5. NALEWKA Z OWOCÓW BORÓWKI CZERNICY
Składniki:
- 100 gświeżych lub suszonych owoców
- 300 – 500 ml 40 – 50% alkoholu (np. wódka)
- (opcjonalnie) łyżka miodu lub cukru dla smaku
Przepis:
Zmiażdżyć owoce, zalać alkoholem w słoju, odstawić w ciemne miejsce na 10 – 14 dni, codziennie wstrząsać. Po tym czasie przefiltrować przez gazę, przelać do ciemnej butelki.
Działanie i dawkowanie:
- Działanie: poprawia mikrokrążenie, działa antyoksydacyjnie, wzmacnia naczynia krwionośne, wspomaga widzenie
- Dawkowanie: 10 – 20 kropli 1 – 2 razy dziennie, rozcieńczone w wodzie
Zastosowanie:
- w domowych kuracjach wzmacniających jako środek ogólnotonizujący i wspomagający układ naczyniowy oraz wzrok